"ปฏิเสธได้ไหมคะ"
อดยั่วโมโหเขาได้ที่ไหนล่ะ
"เหตุผล?"
"ไม่มี"
ไหวไหล่อย่างที่ฝรั่งชอบทำกันนั่นแหละ
"งั้นก็...เริ่มงานพร้อมตกแต่งภายในได้เลยสิ"
ปั๊ดโธ่!... >///< ...เขาไม่ได้ยินที่เธอปฏิเสธหรอกหรือ
"เมื่อกี้บอกไปแล้วค่ะว่า 'ขอปฏิเสธ'..."
เน้นให้ฟังชัด ๆ
"เมื่อกี้คุณก็บอกเหมือนกันว่า...ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ"
อ้าว... อย่างไรกันล่ะทีนี้
... let bygones be bygones ...
But, ....
เคยไหม .. เคยไหมเล่า
ที่คอยเฝ้า...พะวงหลง
ห่วงเหม่อ เผลอภวงค์
คิดถึง...ก็...ทรมาน.....
